Spotkanie autorskie Jaworska & Lekszycki 13 marca 2020 r., godz. 19:30 Arenda Lochy Zamkowe Będzin
Zapraszamy na Spotkanie autorskie Jaworska & Lekszycki!
Klubokawiarnia Arenda Lochy Zamkowe zaprasza na spotkanie autorskie Marzeny Jaworskiej i Pawła Lekszyckiego, podczas którego – jedno jest pewne – nikt nie znajdzie odpowiedzi na pytania: jak żyć, dokąd zmierzamy albo czy poezja skazana jest na podziemia?
Marzena Jaworska – absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Obecnie pracuje jako specjalistka ds. PR. Publikowała m.in. w “Przeglądzie Artystyczno-Literackim”, “Studium”, “Frazie”, “Lampie i Iskrze Bożej”, “Autografie”, “FA-arcie”. Laureatka licznych konkursów literackich. Wydała tomik z wierszami dla dzieci “Fiszki” (2017) oraz arkusz poetycki “Historie sieroce” (Dąbrowa Górnicza, 2019).
Paweł Lekszycki – poeta i belfer, polonista w Szkole Podstawowej nr 2 im. Króla Kazimierza w Będzinie oraz nauczyciel w Młodzieżowym Ośrodku Pracy Twórczej w Dąbrowie Górniczej. Redaktor serii poetyckiej “Kontrapunkty”. Opublikował arkusze: “Wiersze zbrukane” (1997), “To i Tamto” (1999), “słodkie żale” (2001), “performance” (2002), “Zawód: Belfer” (2006), “Chwilówki” (2008) oraz tomy poetyckie “Ten i Tamten” (wraz z Pawłem Sarną, 2000), “wiersze przygodowe i dokumentalne” (2001), “Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie” (2005), “Wiersze przebrane” (2010); autor książki “Grupa Na Dziko. Socjologia i poetyka zjawiska” (2001), był redaktorem naczelnym Magazynu Literackiego „Kursywa”. Publikował w pismach, m.in. w: „FA-arcie”, „Lampie”, „Opcjach”, „Toposie”, „Kresach”, „Akcencie”, „Nowej Polszy”, „Gazecie Wyborczej” i antologiach literackich: “W swoją stronę. Antologii młodej poezji Śląska i Zagłębia” (2000), “Antologii nowej poezji polskiej” (2003), “Tekstyliach” (2004), “Martwych punktach” (2004), “Tropach” (2019). Jego wiersze były tłumaczone na języki: niemiecki, angielski, słoweński, słowacki, czeski i rosyjski.
O poezji Marzeny Jaworskiej napisał Leszek Żuliński:
“Sen i jawa są bohaterami tych wierszy. Najczęściej te obie kategorie rozdzielamy w sobie grubą linią. Tu jest na odwrót. Tu jest koktajl „eksterioru” z „interiorem” i z tego powstały wiersze o tonacji i „krajobrazach”, jakich dotychczas nie smakowałem. To jakaś nowa „dykcja egzystencjalna” – z jednej strony konkretna, z drugiej imaginacyjna. Ale przecież owe „smaki życia” takie właśnie bywają.
Warto śledzić następne tomiki Marzeny Jaworskiej, bo zapowiada nam się „osobna” poetka i to mająca dużo do powiedzenia.”
O poezji Pawła Lekszyckiego napisał Karol Maliszewski:
“Lekszycki jest lirykiem bolesnego przejścia: ustawia obok siebie kolejne fotografie i coraz rzadziej dworuje sobie z okrucieństwa czasu. Oczywiście jego siłą jest żart w najmniej spodziewanym momencie, jakaś wybitna gra słów, ale naprawdę oryginalny jest tam, gdzie wyciąga wnioski z przemijania, a właściwie z mijania się, niezrozumienia i nierozpoznawania się ludzi (…) Napięcie i żart! Drażliwość i gryps. Kpina i poważna troska o coś. O stany rzeczy i uczuć. Troska o kogoś. O dwudziestopięcioletniego, który wywalczył sobie pozycję tego, który naprawdę jest, gdy pisze wiersz. A z drugiej strony czuje pod sercem ów arktyczny chłód, na który nie pomoże nawet najlepiej napisany wiersz…”
